Antonia is toch nog niet helemaal in orde. Vannacht om 0.30 uur had ze plots zo'n verdriet ... en dan vooral als ze moest liggen. Rechtop op de arm huilde ze niet maar o wee als je haar in bed of op het verzorgingskussen probeerde te leggen. Zou ze oorpijn hebben? We spoelen goed haar neusje en koorts maakt ze niet echt. Een tweetal uur heeft ze ons wakker gehouden. In het begin had ze ook hele koude handjes, maar toen ze een warm melkje had gedronken was dat snel over. Uiteindelijk hebben we ze even moeten laten huilen in haar bedje en is ze in slaap gevallen tot 8.15 uur.
Woensdagmiddag had ze even 38° maar verder altijd mooi 37° of net iets eronder. Toen ik haar vanavond ophaalde, had ze rode wangetjes en thuisgekomen ook koude handjes. Inderdaad ... 38°, terug. Heb haar dan toch maar Perdolansiroop gegeven en naar bed gebracht. Intussen is ze al een paar keer terug beginnen wenen ... Ik voorzie me er al op om morgenvoormiddag toch maar bij een dokter te gaan, het weekend staat immers voor de deur...
Otto was in de zevende hemel toen hij thuiskwam: drie van zijn nichtjes waren hier, hij heeft gespeeld tot zij de deur uitgingen en in bed zong hij nog na ... Dat manneke heeft al fijne vakantiedagen gehad hoor!.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten