Vrijdagavond mag het infuus eruit. Antonia was heel erg moe en telkens als ze in slaap viel begon de pomp van haar infuus te piepen. Dat was een alarmsignaal omdat -zo bleek- het infuusje net aan haar polsplooi kwam en als ze haar handje maar een beetje plooide, dit werd afgekneld. Uiteindelijk had het infuus al 1,5 dag kunnen werken en dat was duidelijk te zien. Als Antonia goed zelf zou beginnen eten en drinken, zou er geen nieuw moeten worden geprikt...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten