Oostduinkerke met de nichtjes

Op een zondag begin januari ben ik met Otto naar zee gereden op bezoek bij zijn nichtjes die toen een paar dagen aan zee waren. Het was een superleuke dag, koud maar zonnig.. kijk maar mee

Naar de bloemenmarkt, bijna naar het SMAK

Zondagmorgen zijn we samen op stap geweest. De kindjes moesten echt eens buiten zijn..; We hebben de Stokke buggy nog eens uitgehaald en zijn naar de bloemenmarkt getrokken op de Kouter. 't Was echt gezellig : Antonia in de buggy en Otto "ik ga stappen natuurlijk". Wat gekuierd, koffie gedronken, mooie tulpjes gekocht, ... en dan naar het SMAK. Het zag er leuk uit en Otto had echt zin in een bezoek aan "het museum". Maar toen we de tickets hadden en de eerste zaal van de Paul McCarthy-tentoonstelling wilden binnenwandelen, beseften we dat dit niets voor kindjes was. We hoorden mensen schreeuwen en ik zag bloedtaferelen op grote schermen geprojecteerd. Ik wilde niet dat Otto hiervoor zijn nachtrust zou moeten laten. Het manneke had al iets in de mot want plots wilde hij absoluut worden gedragen. Pieter is dan maar de auto gaan halen en we zijn naar huis gereden.... Volgende keer beter. Panamarenko zouden de kinderen volgens mij wel leuk vinden....

Antonia bij Crevos

Antonia is afgelopen donderdag (10 januari), met een week vertraging, gestart bij Crevos, een wondermooie cresh in Eke. Dat is makkelijk voor mij want via de N60 dichtbij mij werk en Otto kan er terecht voor naschoolse en vakantieopvang. De overgang is heel vlot gelopen. Antonia was er meteen thuis al is ze 's avonds echt wel heel moe. Er is daar dan ook zoveel te zien! Andere kindjes, ander speelgoed, veel ruimte, fietsjes, een ballenbad, een glijbaan, ... (foto's volgen)

Joepie! Naar huis!

Antonia heeft zaterdagmorgen melk gedronken, boterhammeke gegeten, is vrolijk, haar oortje loopt minder en ... ze mag naar huis! Maar eerst nog in bad, al dat ziekenhuisgedoe wegwassen. En wat denken jullie, zie ik er al niet veel beter uit? 

Handje vrij! Handjes draaien....

Hé dat is leuk, nu heb ik weer twee handjes vrij om te spelen! Maar oh, konijntje!!! Handjes draaien, koeke bakken vlaaien, handjes draaien.....

Infuus eruit

Vrijdagavond mag het infuus eruit. Antonia was heel erg moe en telkens als ze in slaap viel begon de pomp van haar infuus te piepen. Dat was een alarmsignaal omdat -zo bleek- het infuusje net aan haar polsplooi kwam en als ze haar handje maar een beetje plooide, dit werd afgekneld. Uiteindelijk had het infuus al 1,5 dag kunnen werken en dat was duidelijk te zien. Als Antonia goed zelf zou beginnen eten en drinken, zou er geen nieuw moeten worden geprikt...

Antonia naar ziekenhuis

Woensdagnacht heeft Antonia niets willen drinken... ik wist niet dat ze zo duidelijk "nee" kon zeggen. Donderdagochtend dronk ze wat melk maar ORS zag ze niet zitten. Toen ze rond 14.30 uur nog niets hadden willen eten of drinken raadde de kinderarts aan om toch maar naar het ziekenhuis te komen. Hij onderzocht haar opnieuw en stak een infuus. Dat ging eigenlijk heel vlot. Antonia was zowaar fier op haar ingepakte arm! Haar bloeddruppeltjes bleken heel dik wat nog maar eens bewees dat ze aan het uidrogen was en haar oogjes waren ingevallen. Antonia kikkerde echt op door haar infuus. Ze werd vrolijker en kreeg zelfs zin om te spelen, eten of drinken zag ze nog niet zitten, maar spelen met een boterham dat wel ! Eigenlijk logisch, daags voordien had ze nog het weinige dat ze had gegeten uitgebraakt. Tegen de avond kreeg Antonia ook nog antibiotica. Uit het bloedonderzoek bleek dat er een bacterie aan het feesten was in haar lijfje....

Antonia toch oorontsteking

Sinds het laatste bericht van afgelopen zaterdag is er veel gebeurd. Dat Antonia goed ziek was was al duidelijk, braken, buikloop, nauwelijks eten of drinken, heel veel huilen en slapen. De huisarts hield het tot maandagmiddag bij een virale infectie maar op oudejaarsavond drongen we echt aan om op opnieuw langs te gaan. De kinderarts was pas vanaf 2 januari terug te bereiken. Antonia stopte niet meer met huilen. Maandag -oudejaarsavond zag de huisarts dat het prutske toch een oorontsteking had ... die intussen was opengebarsten. Wellicht had ze daarom zo'n pijn! Ze moet echt afgezien hebben. Volgens de huisarts konden we vanaf dan enkel nog pijn stillen en hoefde er verder niets te gebeuren. Woensdagochtend 2 januari bel ik het secretariaat van de kinderarts. We konden pas op donderdagavond langs gaan. Ik dring aan op een eerdere afspraak want de etter loopt echt uit Antonia's oor en we zijn bang dat dit gevolgen zal geven voor haar gehoor. De kinderarts stelt uiteindelijk woensdagavond vast dat ons muisje dringend vocht nodig heeft want dat ze aan het uitdrogen is. Hij wil haar laten opnemen. We krijgen haar nog mee naar huis maar moeten hem op donderdagvoormiddag bellen en melden hoeveel ORS ze heeft gedronken. Intussen drie maal daags haar oortje spoelen met zuurstofwater en antibioticadruppels in haar oor druppelen.